PZC | In dit dorp op Walcheren verdwijnt ook de allerlaatste winkel

Dit artikel is afkomstig uit PZC. Elke dag verschijnt een selectie van de beste artikelen uit de kranten en tijdschriften op NU.nl. Daar lees je hier meer over.

Hij verzekert dat er een goed inkomen is te verdienen met het exploiteren van de supermarkt. "Maar dan moet je wel bereid zijn lange dagen te maken." Zijn winkel is 59 uren per week open. "Daar blijft het natuurlijk niet bij want je moet een uur voor je open gaat hier al zijn om alles klaar te maken. En na sluiting ben je ook nog zeker een uur bezig." Volgens hem is het een ideaal bedrijf voor twee samenwerkende ondernemers. "Dan kan je het werk verdelen en heb je wat meer vrije tijd dan ik nu heb."

Sanderse stopt omdat hij gezondheidsproblemen heeft. Hij moet geopereerd worden aan zijn knieën en vervolgens lang revalideren. "Dus de winkel voortzetten zit er niet in." Hij verzekert dat hij volop op zoek is geweest naar mensen die hem wil opvolgen. "Maar ze zijn er gewoon niet." Zelfs binnen de Spar-organisatie is niemand te vinden die bereid is het bedrijf over te nemen. "Dus dan zit er maar een ding op, sluiten."

De opa en oma van Louis Sanderse zijn het bedrijf begonnen door 94 jaar geleden klompen te verkopen. Lachend: "Honderd klompen voor een dubbeltje per paar." Al snel verkochten ze ook tal van andere producten. Zijn vader en tante bouwden het bedrijf verder uit en Louis Sanderse nam 35 jaar geleden de zaak over. Hij herinnert zich nog goed dat in zijn jeugd Grijpskerke nog tal van winkels telde; twee bakkers, een slager, een VéGé-kruidenier, een schilderswinkel, een stoffeerder annex meubelzaak, een smederij en een fietsenzaak. "Allemaal weg."

Hij heeft nog een klein beetje hoop dat de komende weken zich toch nog iemand meldt die het bedrijf wil overnemen. "Anders is het na 25 februari gedaan." Hij geeft aan dat een aantal personeelsleden elders werk heeft gevonden. "Dat is keurig geregeld. Anderen zijn nog op zoek."

Annelies Janse vindt de sluiting jammer. Ze woont in Grijpskerke en beseft dat ze over ruim een maand naar Serooskerke of een van de andere omliggende dorpen moet voor haar dagelijkse boodschappen. "Gelukkig heb ik een auto, dus dat gaat wel lukken." Maar ze weet ook dat er op haar dorp genoeg mensen wonen die niet zo mobiel zijn. Die zijn straks aangewezen op openbaar vervoer, hulp van dorpsgenoten of de bezorgdiensten van de grote supermarkten.

De sluiting van de Spar zal volgens haar ook gevolgen hebben voor de onderlinge sociale contacten van de inwoners. "Hier kom je elkaar tegen." Dat even met elkaar bijpraten, dat zal ze zeker missen. Maar ze vertelt ook dat ze nu maar moet hopen dat andere winkels dezelfde kwaliteit bieden als Sanderse. "Want de spullen hier zijn goed."

Joke Begijn komt ook regelmatig in de Spar voor brood en andere dagelijkse boodschappen. Ook zij vindt het jammer dat ze straks naar een van de andere dorpen moet om eten in huis te halen en al die andere boodschappen die je bij de supermarkt inslaat. "Maar ja, het is niet anders."

Arjen van Gilst beseft dat hij straks ook naar een andere plaats moet om brood, beleg, groenten en schoonmaakartikelen te kopen. Dat wordt Aagtekerke, zo zegt hij zonder te hoeven nadenken. "Want daar zit een kleine supermarkt die het nog volhoudt. Of ik fiets naar Meliskerke. Daar zit nog een goede bakker." Hij verzekert dat hij niet van plan is boodschappen te doen in supermarkten van grote ketens als AH en Jumbo. "Nee, ik blijf de kleintjes steunen."