De koopkrachtdreun bereikt ook voedselbanken en uitdeelpunten voor kleding. Daar is het steeds drukker, constateerde het Armoedefonds eerder vandaag. De groep armere mensen die al langer aanklopt voor hulp, krijgt nu gezelschap van mensen die door de prijsstijgingen niet meer kunnen rondkomen.
Wij spraken met drie van hen.
Hongeriger en minder fijn leven
Tineke van der Gaag uit Castricum komt sinds drie maanden bij de kleding- en voedselbank. "Met de dag wordt het duurder: de paracetamol is 20 cent duurder, voor een tientje kun je geen boodschappen meer halen voor een paar dagen en ik ben steeds meer kwijt voor de benzine van mijn brommertje. Al die kleine beetjes lopen op en nu kom ik tekort."
Zonder hulp zou het moeilijk zijn, zegt ze: "Dan zou ik hongeriger zijn, minder kleding hebben en ook een minder fijn leven. Het is net dat steuntje in de rug dat je kunt gebruiken. Je weet dat er eten in de kast staat en dat maakt je ook gelukkiger."
Volgens Van der Gaag heeft de overheid een grote rol in armoedebestrijding. "Eigenlijk moeten we terug naar vroeger. Zoals een ziekenfonds voor de zorg of om de tandartskosten mee te kunnen betalen."
Ook Rens Louter, vrijwilliger bij de voedselbank, krijgt spullen van de voedsel- en kledingbank. Hij kwam er via een advertentie in de krant achter dat hij daar voor een euro kleding kon halen. "De eerste keer dat ik hier kwam, ging ik met tassen de deur uit. Ik was overrompeld."
Hij is afgelopen jaar in de schuldsanering gekomen. "Ik heb een kleine schuld opgebouwd en die moet ik aflossen. Nu krijg ik leefgeld en daar moet ik het mee doen. Dus de afgelopen tijd heb ik flink wat stapjes terug moeten doen."
Louter zegt dat de prijzen in de supermarkt zodanig zijn gestegen dat hij in de knel komt. "Ik kwam net rond met het leefgeld, maar nu heb ik daar de kleding- en voedselbank wel echt voor nodig."
De stijgende prijzen zijn voor hem een probleem aan het worden doordat hij ook zijn schuld moet aflossen. "Het hebben van schulden bestaat al eeuwenlang, maar afgelopen jaar heb ik meegemaakt hoe dat is."
Hoeveel meer mensen zich bij kleding- of voedselbanken melden, verschilt per plaats in Nederland. Het Armoedefonds schat in dat landelijk sprake is van een stijging tussen de 10 en 25 procent. De voedselbank ziet een landelijke stijging van 15 procent.
We gingen ook langs bij Karin van Helden, die vier kinderen heeft:
Moeder over geldproblemen: '40 euro per week voor eten is te weinig'
Door de stijging van het aantal mensen dat aanklopt bij hulporganisaties zit er meer druk op de ketel. Ze kunnen het aan, maar tekorten dreigen, zegt Irene Verspeek van het Armoedefonds. Vooral voedsel, hygiënemiddelen en bepaalde maten van kinderkleding worden schaarser.
"We hopen de komende tijd ook op meer steun van de overheid, zodat hulporganisaties goed hun werk kunnen doen. Dat is belangrijk, zodat mensen mee kunnen blijven doen", zegt Verspeek. Ook zorgen donaties aan hulporganisaties er volgens haar voor dat mensen geholpen kunnen blijven worden.
Verspeek: "Maar kijk ook in je eigen omgeving of je mensen kunt helpen die geldzorgen hebben. Of ga het gesprek aan of je ergens bij kunt helpen."