Het feest der democratie begint bij voortschrijdend inzicht.
Al koop je alle automobilisten, boeren, fabrieken en vliegtuigen uit, dan nog ontstaat er geen stikstofruimte voor wegen- of woningbouw. Nederland blijft op slot. De ambtenaren die dit beleid moesten uitwerken, stuurden het vorige maand al terug naar de tekentafel. Alleen al daarom is het huidige stikstofbeleid volstrekt onuitvoerbaar, onwaar en onbetaalbaar. Het is een dood paard.
Het is echt smerig hoe het kabinet boeren blijft demoniseren en uitspelen tegenover woningzoekenden. Verdeel en heers naar het voorbeeld van Julius Caesar. Ik ben echt trots op de kiezer die deze volksverlakkerij keihard heeft afgestraft. De leugen “sloop de boer, bouw een woning” is doorboord met het rode potlood. De kiezer stuurt deze idioterie terug naar het torentje.
97% van Nederland ligt binnen 25 kilometer van een natuurgebied, valt onder deze regelgeving en is daardoor uitgesloten van de huidige vergunningsverlening (PDF). Op de andere 3% gaan we dankzij andere internationale verdragen louter asielzoekerscentra bouwen. Uitgerangeerde politici tekenen via internationale toezeggingen ons doodsvonnis, die miljoen woningen komen er nooit.
De Europese habitatrichtlijn schrijft helemaal geen stikstofmanie voor. We moeten goed voor onze natuur zorgen, maar zijn compleet vrij hoe we dat aanpakken. Natuurlijk kan je proberen de natuur te verschralen door voeding te ontnemen, maar het is niet de enige weg. Deze tunnelvisie op het zevende element op aarde moet stoppen om ons te bevrijden van deze dwangneurose.
Staatsbosbeheer luidt de noodklok, dankzij stikstof groeien er geen eiken maar bramen. Volgens mij is dat beide natuur. Je zou aan natuurbehoud kunnen doen door alle boeren, en dan ook nog even de Antwerpse haven en het Duitse Ruhrgebied, uit te kopen. Je kan ook de bramen wegsnoeien, zodat jonge eiken wel zonlicht krijgen en doorgroeien. Het is maar een ideetje, zonder de totale destructie van onze landbouw.
Boeren vormen de enige sector die actief stikstofverbindingen uit de omgeving haalt. Daar salderen we niet voor. Duurzame circulaire landbouw ontstaat al zodra we stoppen met synthetische kunstmest. Vorig jaar importeerden we aardgas uit Rusland om daarmee extra stikstof uit de lucht te halen om ammoniak en nitraat te fabriceren. Die stikstof mag een boer wel kopen en uitrijden.
Wat de boer niet mag, is de eigen mest van zijn dieren, met exact dezelfde ammoniak, uitrijden over zijn eigen erf. Die boeren moeten eerst betalen voor de afvoer van dierlijk ammoniak om direct daarna te betalen voor ammoniak gemaakt met fossiele brandstoffen. Dat is voor onze samenleving onnodig duur, milieubelastend en afhankelijk van import of mijnbouw (PDF). Dit is waanzin.
We hebben de meest milieuvriendelijke en efficiënte boeren, die de afgelopen decennia al 67% stikstofreductie realiseerden en winstgevende plannen hebben voor 80% verdere reductie. Bij elkaar kunnen boeren hun emissie met 96% reduceren ten opzichte van 1992. De uitstoot die dan nog resteert, is verwaarloosbaar bij de rest van de natuur, verkeer, industrie of het buitenland.
Reductie die gemakkelijk aantoonbaar is, omdat de vloeistof uit een stikstofkraker zeer gemakkelijk meetbaar is op afgevangen ammoniak, door echt elke puber met een technisch profiel. We kunnen dan ons beleid baseren op directe waarnemingen, in plaats van op moeilijk meetbare gassen of rekenmodelletjes. Er komt dan eindelijk een fundament onder beleid, handhaving en natuurbehoud.
Het zou goed zijn om onze kennis en ervaring uit te rollen naar de rest van de wereld. We zien nu een NIMBY-beleid waar onze voedselproductie steeds meer wordt verhuisd naar arme landen met weinig regels. We eten Oekraïense plofkippen uit ouderwetse legbatterijen. De graanschuur van Europa is vervuild met militair chemisch afval. Wie de hongerwinter kent, snapt het belang van lokale boeren.
Het is tijd voor boerenverstand.