Deze familie woont met drie generaties op een boerderij: 'We delen alles'

Maria woonde met haar man Harm in een flat, maar gooide haar leven zeven jaar geleden om. "Mijn ouders Mark en Hellen van Buuren wilden verhuizen, mijn broertjes en zusjes woonden toen nog thuis. We bespraken hoe leuk het zou zijn als we samen iets moois konden kopen."

Vader Mark: "Het buitengebied lonkte. En met elkaar samenwonen ook. We gingen op zoek naar een groot huis met veel buitenruimte dat met z'n allen konden bewonen en verbouwen."

De familie Van Buuren bezichtigde meer dan tweehonderd woningen door heel Nederland. "Er moest ruimte zijn voor onze zelfvoorzienende dromen; we wilden moestuinieren en dieren houden. In Berkenwoude vonden we de ideale stek: twee hoofdgebouwen met grote erven en 20.000 vierkante meter tuin."

Maria: "We zijn een hecht gezin, maar ook heel druk; iedereen heeft veel energie." Mark: "We houden veel van elkaar, maar vinden het belangrijk dat iedereen privéruimte heeft. Dit huis konden we opdelen in meerdere vertrekken."

Het blijkt lastig om een hypotheek te krijgen op basis van verzamelinkomens, maar het lukt de familie om hun droomboerderij te kopen. Ze wonen er inmiddels met z'n dertienen: Maria (31) en Harm (30) met kinderen Amos (8), Manasse (6) en Talitha (4), zus Judith (27) woont samen met Siebe (27) en dochter Jaël (3), broertjes Levi (30) en Timon (25) wonen 'op zichzelf' en Thamar (20) woont bij ouders Mark (54) en Hellen (53).

Mark: "Het is een veel groter succes geworden dan we hadden durven dromen. Het samenleven heeft veel voordelen: we kunnen veel geld investeren doordat we de hypotheek met zo veel mensen betaalden."

"Maar we delen meer samen: we hebben met zeven volwassenen drie auto's en er wordt twee keer per week voor de hele groep gekookt. Maar het beste is dat we met zo veel talenten onder één dak wonen: de een kan goed koken en bakken, de ander weet alles van ICT, moestuinieren of techniek. Met elkaar kunnen we de wereld aan."

De familie Van Buuren doet alles samen en dat loopt al jaren als een geoliede machine. Maria: "We runnen ons huishouden als een bedrijf: iedereen heeft vaste taken op het erf. We hebben een projectmanagementtool waarin losse taken aan mensen worden toegewezen en we organiseren elke zes weken een huisvergadering."

Mark: "We hebben afgesproken dat je persoonlijke ergernissen voor je houdt tot de vergadering. Dat scheelt een hoop oorlog in de groepsapp, want kleine ergernissen zijn het na een tijd niet eens meer waard om te delen."

Ze willen zo zelfvoorzienend mogelijk zijn. Mark: "We hebben ons eigen drinkwater, moestuinen en boomgaarden, en we houden dieren die we slachten: pluimvee en varkens."

Hoewel alle volwassen minimaal twintig uur per week op het erf aan het werk zijn, hebben ze ook allemaal een fulltimebaan buiten de deur. Maria is behandelaar in de kinder- en jeugd-ggz. "Zelfvoorzienend wonen vraagt veel tijd, geld en energie. Elke avond is er in en om het huis wel iets te doen. We kijken nauwelijks televisie en niemand van ons heeft een abonnement op de sportschool nodig."

In het begin verklaarden mensen het gezin voor gek, vertelt Mark. "Dat je dicht op elkaars lip woont en kan zien wanneer je kinderen thuiskomen en de deur uitgaan, dat begrepen mensen niet. Voor ons is het normaal om met meerdere generaties samen te wonen. Wij vinden de manier van leven van de rest van Nederland heel ongebruikelijk. Mijn kleinkinderen waren er toen ze naar school gingen verbaasd over dat andere kinderen niet bij hun opa en oma wonen. Zielig, vonden ze dat."

Toch denkt Maria dat samenwonen met je hele familie niet voor iedereen is weggelegd. "Als je erg gehecht bent aan je eigen auto en voordeur, is het gedoemd te mislukken. Je moet al je bezittingen kunnen delen." Mark: "Je moet ook op één lijn zitten qua grote uitgaven: we investeren ons geld nu zoveel mogelijk in ons huis en onze tuin. Als een van de gezinnen vijf keer per jaar op skivakantie wil en de rest niet, dan moeten we om de tafel."

Maria: "Het vergt lef en doorzettingsvermogen om ervoor te gaan, omdat banken en gemeenten deze manier van samenwonen ingewikkeld vinden. Maar als je interesse hebt in wonen in een groep, onderzoek dan wat mogelijk is. Het samenwonen in onze familiecommunity brengt ons veel geluk en plezier. Het leven wordt steeds rijker en completer en we hebben nog zo veel plannen voor de toekomst dat we nooit meer anders willen wonen."