N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Spitsuur Gary Feingold (66) groeide op in Amerika, Savina Marasi (62) nabij Venetië. Ze ontmoetten elkaar als jonge balletdansers in Israël, en vijftien jaar later opnieuw in Amsterdam. Daar trouwden ze en stichtten een multicultureel gezin.
Gary : „Savina kookt superlekker. Italiaans. We houden van uitgebreide dinner parties met vrienden en onze dochter Allegra (21) en zoon Amedeo (24).” Savina: „Dan spreken we Nederlands, Engels, Italiaans en Hebreeuws door elkaar.”
Gary: „En soms nog Frans en Spaans. Het is bij ons thuis een toren van Babel.”
Savina: „Vroeger aten we bijna elke dag pasta, nu minder. Maar ik kan me geen leven zonder pasta voorstellen. Twee keer per week geef ik ’s avonds balletles. Dan kookt Gary – meestal iets lichts, zoals een salade. Dat eet ik graag als het al laat is.”
Gary: „Ik ben geboren in een kibboets. Na anderhalf jaar ben ik met mijn ouders naar Canada en later naar Californië verhuisd. Toen ik negentien was, nam een vriendinnetje me mee naar balletles. Ik bleek talent te hebben. Niet lang daarna stapte ik over van de universiteit naar de balletacademie.”
Savina: „Ik ben veel vroeger begonnen, in mijn geboortestreek nabij Venetië. Ik heb gedanst bij gezelschappen in Frankrijk, Israël, Italië en Nederland.”
Gary: „Savina was écht een topdanseres. Ik ben te laat begonnen met balletdansen. Maar ik had wel een turnachtergrond.”
Savina: „Toch nog bijzonder dat je professioneel balletdanser geworden bent bij Batsheva en Scapino.”
Gary: „Dans is jezelf uitdagen, luisteren naar een coach, elkaar ontmoeten, jezelf tonen op toneel, je lichaam leren beheersen. Ik vind het belangrijk dat de jeugd zulke dingen blijft doen in plaats van passief achter een scherm te zitten.”
Savina: „Daarom hebben we de danscompetitie AmsterDans opgericht. Elk jaar doen daar kinderen en jongeren uit de hele wereld aan mee.”
Gary: „Mijn missie is: artiesten, creatievelingen ondersteunen. In 1996 heb ik de Henny Jurriëns Stichting opgericht, nu een van de belangrijkste trainingscentra voor dansers in Europa. Elke zomer zijn er dansers uit vijftig landen.”
Savina: „Voor mij was de transitie moeilijk, toen ik moest stoppen met dansen. Je moet jezelf opnieuw uitvinden. Ik heb gewerkt als secretaresse, als tolk. Nu geef ik balletles en soms werk ik als receptionist bij een hotel.”
Gary: „Voor mij ging het makkelijker. Ik bakte al muffins toen ik nog danste, als bijbaan, in Tel Aviv. Later heb ik mijn eigen zaakje op de Prinsengracht geopend, Gary’s Muffins, later Gary’s Deli. Al snel had ik zeven zaken. Ik was de eerste in Nederland die zulke dingen bakte: muffins, brownies, carrot cakes. En later ook bagels. Ik vond het leuk eigen baas te zijn; als danser moest je altijd doen wat de choreograaf in zijn hoofd had.”
Savina: „We hadden elkaar al eens ontmoet in Israël, op een feestje voor dansers. En toen, vijftien jaar later, kwam ik Gary weer tegen in Amsterdam.”
Gary: „Ik was aan het werk in een van mijn zaken, in de Jodenbreestraat. Savina kwam een muffin eten.”
Savina: „We waren niet smoorverliefd, maar we hadden wel veel gemeen, zoals onze liefde voor dans. We waren een goede match. Gary was 41, ik 37. En we waren er allebei aan toe een gezin te stichten. We hadden al gauw een gezin, zonder elkaar echt goed te kennen. Maar het werkte prima.”
Gary: „We zijn getrouwd in Italië, door een liberale rabbijn die we hadden ingevlogen. De liefde is later gekomen. Ons geheim? Pasta! Nee, grapje. We zijn een goed team. En we geloven in elkaar.”
Savina: „Veel van onze vrienden zijn uit elkaar. Wij zien het als een prestatie dat we nog samen zijn.”
Gary: „We hebben ook uitdagingen. Ik ben opgegroeid in Californië. Dat is een heel ontspannen cultuur, dus ik ben tamelijk laid-back. Savina stamt uit een Zuid-Europese cultuur, vol emotie.”
Savina: „Je moet elkaar accepteren zoals je bent.”
Gary: „Er zijn altijd dingen bij de ander waar je minder van houdt. Het is een package. En je moet de hele package zo nemen als die is.”
Savina: „Je moet flexibel zijn, je aanpassen. Gary is een echte workaholic, bijvoorbeeld.”
Gary: „Ik ben nu directeur van drie culturele stichtingen en eigenaar van een leescafé. We organiseren honderd evenementen per jaar. Dus ik ben altijd bezig. Met de fondsenaanvraag, de kaartverkoop.”
Savina: „Ik probeer daar grenzen aan te stellen. Daarom maken we nu ook tijd voor avonden met vrienden. En we hebben onlangs een huis in Italië gekocht. In Salento, helemaal in de hak. Daar willen we vaak gaan zijn.”
Gary: „Ik voel me Joods qua cultuur, maar niet qua geloof. Ik organiseer optredens als Jewish Jazz, maar ook evenementen met Marokkaanse en Arabische muziek. In 2007 heb ik Dancing on the Edge Festival opgericht, vooral om dans uit het Midden-Oosten een podium te geven en om de dialoog tussen Israël en Palestina op gang te krijgen. Maar dat heb ik snel losgelaten. Dan ben je bezig met politiek in plaats van cultuur.”
Savina: „Je hebt ook een koor voor joden en moslims opgericht.”
Gary: „Ja, Selam Shalom. Ze zingen in het Turks, Arabisch en Hebreeuws. En daar zie je wél dat die dialoog er is. Als mensen elkaar persoonlijk leren kennen, kijken ze automatisch voorbij de stereotypen. Ik geloof in het verbindend vermogen van kunst.”