N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Wekelijks een opmerkelijk beeld van een wetenschappelijke gebeurtenis
Leestijd 1 minuut
De Tasmaanse tijger (Thylacinus cynocephalus) is uitgestorven. Het laatste exemplaar stierf op 7 september 1936 in gevangenschap in Beaumaris Zoo in de stad Hobart op Tasmanië. Destijds ging men ervan uit dat er in het wild nog wel Tasmaanse tijgers zouden rondlopen. Op 10 juli 1936 had het dier wettelijke bescherming gekregen, dat zou het voortbestaan van de soort wel moeten garanderen. Jaren later drong het besef door dat de buidelwolf in de dierentuin van Hobart de laatste levende moet zijn geweest.
De vrees bestond dat er niets bewaard was gebleven van dit illustere dier. Er restte alleen een serie zwartwit-foto’s en zelfs wat bewegende beelden zonder geluid. Er waren wel wat botten van andere exemplaren, en er was een embryo dat in 1866 op sterk water was gezet. Een poging om hieruit dna te isoleren en het dier via klonen weer tot leven te wekken mislukte. Het laatste exemplaar van de Tasmaanse buidelwolf leek definitief verloren.
Maar dankzij speurwerk van onderzoekers Robert Paddle en Kathryn Medlock is nu toch nog een geprepareerde huid en schedel boven water gekomen. Paddle is psycholoog aan de Australian Catholic University en schreef tien jaar geleden het boek The last Tasmanian tiger. Kathryn Medlock is curator bij het Tasmanian Museum and Art Gallery in Hobart. Samen kwamen ze erachter dat er in een kast van het museum nog een gave vacht en skeletdelen, inclusief een schedel lagen uit 1936.
Helaas was museumstuk A1546 niet het beroemde laatste exemplaar dat op 7 september 1936, maar het voorlaatste dier dat eveneens in de dierentuin van Hobart werd gehouden. Het exemplaar was verkeerd gecatalogiseerd en daardoor niet bekend in de inventarislijsten van het museum.
Dat er destijds niet veel bekend was over het prepareren van het dier, had ook een reden. Deze Tasmaanse tijger was namelijk illegaal met een strik gevangen door stroper Elias Churchill uit de Florentine Valley. Dat was in mei 1936, toen deze manier van vangen al verboden was. Waarschijnlijk om Churchill te beschermen is er geen ruchtbaarheid gegeven aan de herkomst. Paddle en Medlock publiceren hun vondst binnenkort in het blad Australian Zoologist.
