N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Recensie
Theaterconcert Naar een muzikant die je niet ziet, luister je beter. Dat effect bereikte Spinvis door het afsluiten van ‘kamers’ met muzikanten, tijdens zijn concert met muziek vol inlevingsvermogen.
Soms breekt er een hart, soms blaft er een hond. Met de titel van zijn nieuwe theatertour wil Spinvis (Erik de Jong) het grote met het kleine verbinden. Hij doet zijn observaties vanuit een denkbeeldige flat, op het podium verbeeld door bewegende vitrages die zich rond de zes muzikanten openen en sluiten. Het titelnummer werd gespeeld achter gesloten gordijnen, als verbeelding van de afstand tussen mensen. Nadat het decor zich had geopend werd soms een ‘kamer’ van een van de muzikanten afgesloten, opvallend genoeg juist op momenten dat violist/koperblazer Merel Junge of cellist Saartje van Camp een mooie solo speelde. Een onverwacht effect: naar een muzikant die je niet ziet, luister je beter.
Met schijnbaar willekeurige voicemailberichten van langs elkaar heen pratende geliefden of zomaar een opsomming van de samenstelling van gemengde noten in de supermarkt werd de voorstelling aan elkaar geregen. Erik de Jong zong een uitsnede uit oud en nieuw werk, waarbij het thema uitsloot dat de publieksfavorieten ‘Bagagedrager’ en ‘Wespen op de Appeltaart’ op de speellijst stonden. ‘Hallo Maandag’ en ‘Artis’ toonden de veelzijdigheid van zijn band. In ‘Niet Vandaag’ van Spinvis’ laatstverschenen album speelde Saartje van Camp de erhu (Chinese viool), met een voor westerse oren naar vals neigende klank die voor extra spanning zorgde.
‘Club Insomnia’ met zijn indringende tekst over „oogcontact van de eenzaamste soort” werd vertolkt als schaduwspel achter de vitrages. De nieuwe nummers ‘Picasso’ en ‘Icarus’ droegen bij aan Spinvis’ unieke gebruik van de taal, waarin vrije associatie en de poëzie van het toeval vaak de leidraad zijn. Het levert muziek vol inlevingsvermogen op, over menselijk contact dat soms vluchtig en dan weer diepgaand kan zijn. De hond die blaft en het hart dat breekt: ze kregen elk hun plek in een rijke, spannend vormgegeven voorstelling.
