Ze is twee weken in Nederland om bij te komen van de oorlogsgruwelen in Oekraïne, waar ze ternauwernood ontsnapte aan Russisch mortiervuur. Maar 25 mei gaat correspondent Daphne Wesdorp (Nederlands Dagblad) weer terug. Dit keer naar het zuidelijke Cherson, waar relatief weinig journalisten zitten.
Daphne Wesdorp (24) is wel gewend aan gevaarlijk gebieden, ze was onder meer voor NRC en AD in Iraak-Koerdistan. Maar een actieve oorlogssituatie als in Oekraïne – waar ze sinds een maand oorlogsverslaggever Robert Dulmers vervangt nadat deze werd uitgezet door Oekraïne vanwege zijn vroeger vriendschap met Baudet - is nieuw voor haar. ‘In Irak is ook nog spanning, zeker in de grensgebieden, maar je ziet daar langzamerhand de rust terugkeren. In Oekraïne komt het grote gevaar uit de lucht. Twee weken geleden reed ik mee met een ambulance naar de noordelijke frontlinie in Charkov naar drie burgers die een kwartier daarvoor waren gedood. Terwijl het ambulancepersoneel bezig was werden zij, en ook ik en twee fotografen, onder vuur genomen door mortiervuur uit de lucht, afkomstig van de Russische overheid. Dat was een afschuwelijke ervaring die we allemaal maar net hebben overleefd.’
Ook de territoriale verdediging – door vrijwillige Oekraïners die willen helpen bij de oorlog – levert soms gevaarlijke situaties op voor journalisten. Wesdorp: ‘Deze mensen hebben geen legertraining gehad maar hebben wel een positie met macht. We zijn twee keer onder schot gehouden door groepjes van deze Oekraïners, ondanks dat we een kogelvrij vest droegen en een helm waarop levensgroot ‘Pers’ staat. Deze mensen zijn vaak nerveus en door miscommunicatie ontstaan er dan levensgevaarlijke situaties.’
Tijd dus om even op adem te komen bij ouders in Friesland. ‘Het is belangrijk dat je op tijd even rust neemt. Soms vraag ik me wel eens af: waarom doe ik dit? Maar ik wilde dit al heel lang en als ik aan het werk ben in Oekraïne ben voel ik me op mijn plek. Er zijn zoveel verhalen te vertellen.’
Over twee weken gaat ze daarom weer naar Oekraïne. Een beetje afhankelijk van de ontwikkelingen wil ik er twee maanden heen. En dan met name naar de zuidelijke regio’s, waar minder journalisten zijn. ‘Daar kun je als journalist echt het verschil maken.’
