Er lijkt nu toch echt een plan voor de toekomst van recreatiepark de Wildhorst in Heeswijk-Dinther te komen. Al tientallen jaren is de gemeente aan het worstelen wat het met het park aan moet. Een architect ziet er brood in om er weer een recreatiepark van te maken. Waar ook ruimte moet zijn voor permanent wonen.
Aan de rand van het recreatiepark hebben Marty (85) en Tiny (81) van den Brand hun chalet. Ze wonen er al 23 jaar met uitzicht op de parkeerplaats. “Ons terras is in de zomer altijd open”, lacht Marty. “Ik hou van wonen op deze plek”, vult Tiny aan. “Ik hou van alle reuring om me heen.”
Camping de Wildhorst was een tijd lang een zorgenkind van de gemeente Bernheze. Slecht beheer zorgde voor veel verloedering. “Het zat echt in een dal een tijd”, zegt Tiny. De politie kwam er regelmatig langs. Meer dan tien jaar is er een beheercoöperatie. Zij onderhouden het park. “Sindsdien is het erg rustig hier. Maar het was een diep dal waar uit geklommen moest worden”, zegt Tiny.
"Het heeft iets lieflijks hier."
Op het park wordt permanent gewoond. Er leven een paar honderd arbeidsmigranten en mensen hebben er nog hun recreatiehuisje. Maar er zijn ook veel lege plekken. Al jaren wil de gemeente Bernheze iets doen met het park. Er werd een openbare aanbesteding uitgeschreven en Zeelenberg Architectuur kwam met het beste plan. Het moet weer een recreatiepark worden. Of dat kan, gaan ze het komende jaar onderzoeken.
Architect Jan-Paul Bron loopt over het park. “Het heeft iets lieflijks hier”, zegt hij. “De bomen zijn groot, de wegen slingeren door het bos. Het heeft iets gemoedelijks. Er zijn aan aantal chalets vervallen, het is niet meer van deze tijd. Maar je zit hier heerlijk. Je hebt de vogeltjes en de rust hier.”
"Het schoot telkens niet op."
Toch zal het een hele puzzel zijn om iets te doen. Het is niet alleen een lappendeken van pachtcontracten dat het moeilijk maakt. Maar ook sommige mensen hebben al tientallen jaren hun chalet op het park. Ook is het een uitdaging wat te doen met de arbeidsmigranten en er moet plek komen om permanent te kunnen wonen. “Ik hoop dat we met zo weinig mogelijk leed een goed plan voor elkaar krijgen”, zegt Bron. “Ik realiseer me ook dat we ergens een keer pijn gaan doen.”
Ondanks dat het onzeker is wat er met het chalet van Tiny en Marty gaat gebeuren zijn ze blij dat er plannen zijn. “Daar gaat het al jaren over”, zegt Tiny. “En het schoot telkens niet op. Fijn dat er nu iets gaat gebeuren. En als we hier weg moeten, dan ga ik er vanuit dat de gemeente eerst met ons gaat praten. Ik denk niet dat ze ons van de ene op de andere dag op straat zetten.”
Zeelenberg Architectuur gaat een jaar werken aan een haalbaarheidsplan voor het park. Als dat af is, gaat het nog jaren duren voordat het nieuwe recreatiepark er komt. “Nou, ik ben benieuwd of wij dat nog gaan meemaken”, zegt Tiny.
