N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Levenslessen Dit heeft Matthijs Jaspers geleerd van Bobby McFerrin over actievoeren.
‘Ik gebruik vrolijkheid als wapen om bij te dragen aan duurzame verandering. Als je het nieuws volgt, en voortdurend op je laat inwerken, word je al gauw somber, defaitistisch. Gewenning speelt dan mee, de impact van het nieuws erodeert, stompt af: ‘Ach, ja, die klimaatverandering, die plasticsoep in de oceaan – wat kan ik eraan doen?’
„Daar tegenover staat dat duizenden mensen bezig zijn met positieve acties. Die kant van de samenleving laten media te weinig zien, vind ik. Toen dacht ik, bijna drie jaar geleden: ik ga hen zelf in de schijnwerpers zetten, door elke dag via m’n eigen site en social media één voorbeeld te laten zien van een initiatief waarvan ik zelf blij word. Alles bij elkaar heb ik nu 90.000 volgers.
„Elke dag maak ik een video van één minuut: over een bedrijf dat prachtige dingen produceert uit zaagsel, dat anders wordt weggegooid; over een keten van yoghurt-tentjes, waarvan klanten mede-eigenaar kunnen worden, om te investeren in ‘100% vega’; over een app-bouwer die mensen met een visuele beperking in contact brengt met vrijwilligers om videogesprekken te voeren – dagelijks een nieuw, positief verhaal.
„Het nummer Don’t Worry, Be Happy gebruik ik niet in mijn video’s. Ik wil mijn verhalen niet plat slaan in een soort van ‘happy clappy’. Wel zeggen die vier woorden van Bobby McFerrin precies wat mij drijft. Heus, ik ben ook superboos over de puinhopen die mensen aanrichten op deze planeet. Alleen, het heeft niet zoveel zin om daarover te gaan zitten tobben. Dat is contraproductief. Ik probeer bij te dragen aan een andere ‘mindset’ van mensen, door kleine veranderingen van onderop te laten zien.
‘Van beroep ben ik reclamemaker, ooit bij grote bureaus, en nu al tijdenlang als zelfstandige. Ik werk alléén voor merken en producten waar ik zelf in geloof. Mijn werk als ‘Happy Activist’ doe ik ernaast; dat is – zeg maar – een uit de hand gelopen hobby.
„Het liefst werk ik met mensen zoals ikzelf, die niet vastzitten in een groot bedrijf of logge organisatie. Ik maak deel uit van een netwerk van vrije, creatieve types, die overal kansen zien, die mensen bij elkaar brengen en dan zeggen: hup, aan de slag.
„Wij zijn bijvoorbeeld bezig met die miljoenen afgekeurde mondkapjes van Sywert van Lienden. Die liggen ergens in een magazijn, te wachten totdat ze worden weggegooid. Ik heb een ondernemer in hergebruik van materialen in contact gebracht met een hogeschool, om van dat spul iets anders te gaan maken dat wél bruikbaar is. Volgende week praten we met ambtenaren van het ministerie van Volksgezondheid. Dit plan gaat pijlsnel de goeie kant op.
„We werken aan een nieuw concept voor voedselbanken, ‘Fris Supermarkten’, waar mensen ‘gratis kunnen winkelen’ – en dus eigen keuzes kunnen maken. Nu krijgen ze vaak een doos levensmiddelen met willekeurig inhoud. O, hou je niet van bruine bonen? Pech gehad.
„Respectvol omgaan met je medemens en de natuur. Zo moeilijk hoeft dat niet te zijn, toch? Het is een kwestie van dóén.”
