Een relatiebreuk of echtscheiding met kinderen in het spel is nooit makkelijk. Het kan extra ingewikkeld worden als een kind niet meer naar een van de ouders wil gaan. "Het klinkt misschien onmogelijk, maar probeer samen met de andere ouder het kerngezin voor je kind te blijven, ook al wonen jullie apart."
"Helaas komt het vaak voor dat ouders met ruzie en slecht contact uit elkaar gaan. Als een kind maar vaak genoeg hoort dat de ene ouder schuldig is aan de breuk of als er vaak lelijk over die ouder wordt gepraat, dan kan een logisch gevolg zijn dat een kind niet meer naar die ouder wil", zegt Marieke van Plateringen, mediator bij BesteGoed Mediation.
Volgens relatie- en gezinstherapeut Monique Brabers heeft dit verschijnsel vooral te maken met loyaliteit. Door loyaliteit aan een ouder is een kind bezig met het welzijn van de ouder. "Dat is een vorm van liefde van het kind naar de ouder toe. Maar het kind kan als het slecht gaat met een ouder ook volledig de zorgrol op zich nemen en dat is niet de bedoeling", benadrukt Brabers.
Dat gebeurt soms tijdens een breuk met de ouder die in de ogen van het kind het kwetsbaarst is. Of met wie ze denken het meest te verliezen te hebben. Tijdens een breuk voelt een kind dat de band tussen beide ouders wegvalt en denken zij dat ze moeten kiezen, stelt Brabers.
“Ontsla je kind van de zorgrol: dat doe je door je groot te houden voor je kind. Dat is een cliché dat echt moet worden waargemaakt.”Monique Brabers, gezinstherapeut
Soms gaat het om kleine dingetjes waar een kind simpelweg aan moet wennen en makkelijk overheen kan komen. Bijvoorbeeld het hebben van een spelcomputer bij de ene ouder of zenuwachtigheid over in een ander huis slapen, stellen Brabers en Van Plateringen.
"Wees een luisterend oor voor je kind. En zadel je kind zeker niet op met wat jou dwarszit over de breuk, ook al ligt de schuld bij je partner. Dat is voor je kind alleen maar een last en zorgt ervoor dat hij meer partij zal kiezen", zegt Brabers.
Eerst in gesprek met de andere ouder
Daarom zou je volgens Van Plateringen niet meteen moeten toegeven aan een kind dat niet naar de andere ouder wil, ook al vind je dat stiekem wel een goed plan. "Dat is een hele lastige situatie. Zeker als je kind niet naar de andere ouder wil en dit gepaard gaat met veel stress, slapeloze nachten en huilbuien", aldus de mediator.
"Mijn advies in deze situaties is om veel met je kind te praten en goed uit te zoeken wat de reden is dat je kind niet meer wil gaan. Als dit duidelijk is, dan zal je hierover eerst in gesprek moeten met de andere ouder. Grote kans dat jullie het probleem samen kunnen oplossen."
Een kind heeft wettelijk recht op omgang met beide ouders, tenzij er natuurlijk sprake is van mishandeling of verwaarlozing. "Als ouder mag je niet zomaar je kind weghouden bij de andere ouder. De ouder die zijn kind niet meer ziet ,stapt in zo'n geval vaak naar de rechter om de afgesproken omgang af te dwingen. Vaak ziet die ouder het kind een lange tijd niet, wat in veel gevallen schadelijk is voor het kind. Na zo'n rechtsproces is er veel kapot en zijn er alleen maar verliezers", meent Van Plateringen.
Beide ouders evenveel nodig
Van Plateringen en Brabers zijn van mening dat gescheiden ouders er alles aan moeten doen om het onderlinge contact en het contact tussen het kind en de andere ouder goed te onderhouden. "Het klinkt misschien onmogelijk, maar probeer samen het kerngezin voor je kind te blijven, ook al wonen jullie apart. Hoe minder spanning tussen zijn ouders een kind voelt, hoe kleiner de kans dat het kind partij wil kiezen", aldus Brabers.
"Een kind heeft beide ouders echt nodig. Probeer daarom de onderliggende reden van het gedrag van je kind te ontdekken en geef toestemming voor loyaliteit naar de andere ouder toe. Praat met respect over de andere ouder en corrigeer je zoon of dochter als die slecht praat over je ex. En ontsla je kind van de zorgrol: dat doe je door je groot te houden voor je kind. Dat is een cliché dat echt moet worden waargemaakt", zegt Brabers.
